Czy obowiązek alimentacyjny rodziców trwa po uzyskaniu przez dziecko pełnoletności? Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci trwa – pomimo ich pełnoletności – dopóki nie będą w stanie samodzielnie się utrzymać, a ich dochody z majątku nie wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania i wychowania. Czy podjęcie przez dziecko nauki w systemie zaocznym i podjęcie pracy powoduje wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego? Sam fakt podjęcia przez Pana dziecko pracy oraz studiowania w systemie niestacjonarnym (zaocznym) nie powoduje wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego. Należy rozważyć osobistą i życiową sytuację dziecka. W Pana przypadku córka studiuje i jednocześnie pracuje. Jednak z przedstawionych przez Pana faktów nie dowiedzieliśmy się, jak duży dochód osiąga i czy jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny na pełnoletnie dziecko? Tylko w przypadku, gdy dochód z pracy Pana córki byłby wystarczający do zaspokojenia jej usprawiedliwionych potrzeb (np. pożywienia, ubrania, mieszkania, kształcenia, zdrowia i wypoczynku) można byłoby uznać, że Pana obowiązek alimentacyjny wobec niej wygasł, ponieważ jest ona w stanie samodzielnie się utrzymać. Kontynuowanie przez pełnoletnie dziecko nauki a obowiązek alimentacyjny rodzica W orzecznictwie sądów panuje pogląd, iż kontynuowanie przez dziecko nauki i podnoszenie przez niego kwalifikacji zawodowych usprawiedliwia dalsze jego alimentowanie. Forma studiów ma tu znaczenie drugorzędne, choć niewątpliwe fakt studiowania zaocznego ma wpływ na możliwości zarobkowe dziecka, a tym samym na zakres obowiązku alimentacyjnego. Kiedy rodzice pełnoletniego dziecka nie są zobowiązani do dalszego płacenia alimentów? Rodzice nie są obowiązani alimentować dziecka, jeżeli jest ono przygotowane do wykonywania zawodu i podejmuje studia, ale w studiach się zaniedbuje, nie otrzymuje zaliczeń, nie zdaje egzaminów, a zwłaszcza, jeżeli z własnej winy powtarza rok. Jeżeli w Pana przypadku taka sytuacja ma miejsce, należy uznać, że Pański obowiązek alimentacyjny wygasł. Pozew do sądu o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka W Pana sprawie proponuję więc złożyć pozew do sądu o stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec córki. W pozwie oraz w trakcie postępowania będzie Pan musiał wykazać, że sytuacja córki pozwala jej na samodzielne utrzymanie się i że osiągnęła ona samodzielność życiową. Pozew należy skierować do sądu rejonowego właściwego dla miejsca jej zamieszkania. Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że Pana córka jest w stanie choćby częściowo zaspokoić swoje uzasadnione potrzeby. W takim przypadku może Pan złożyć w sądzie pozew o zmniejszenie alimentów. Takie żądanie, jako żądanie alternatywne, może Pan zawrzeć w pozwie o uchylenie alimentów. Wówczas, jeżeli sąd ustali, że Pana obowiązek alimentacyjny nie wygasł, sąd może zmniejszyć alimenty płacone na córkę. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .

Alimenty dla dziecka studiującego zaocznie. Wskazać oczywiście należy na głos doktryny, zgodnie z którym „z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika, że obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co z reguły łączy się z Powiązane NOWE Horoskop dzienny na dziś (sobotę, Które znaki zodiaku będą miały pod górkę? Poznaj horoskop na sobotę dla wszystkich znaków zodiaku. Co gwiazdy przygotowały dla Ciebie na dziś? Przeczytaj, co według horoskopu może się wydarzyć w sobotę... 30 lipca 2022, 4:00 astrologiahoroskop dzienny NOWE Przegląd klimatyzatorów i wentylatorów. Który będzie najlepszy na upały? Podczas upalnych dni poszukujemy różnych sposobów i metod na schłodzenie. Możemy wyruszyć na wycieczkę nad wodę czy na basen, ale powrót do nagrzanego... 30 lipca 2022, 3:49 domsprzęt agdmałe agd do domuobniżkaklimatyzacjaokazje NOWE Sandały męskie oraz inne buty na lato. Jakie panują trendy w tym sezonie? Sandały męskie na lato to hit czy kit? Ten rodzaj butów zawsze miał swoich przeciwników. Jednak coraz więcej mężczyzn przekonuje się do męskich sandałów. Nic w... 30 lipca 2022, 3:49 latoobniżkaokazjemoda męskamoda letniamodadla mężczyzny NOWE Co zabrać ze sobą na plażę? Praktyczna lista rzeczy, które warto mieć przy sobie podczas plażowania Zastanawiasz się, co zabrać ze sobą na plażę? Mamy dla ciebie listę rzeczy, o których lepiej nie zapominać, kiedy wybieramy się na plażowanie. Podczas wakacji... 30 lipca 2022, 3:49 latoobniżkaokazjewakacjemodadla dziecka NOWE Jaką walizkę zabrać na wakacje? Przegląd praktycznych akcesoriów na letni wyjazd Planujesz wakacyjny wyjazd? Zastanawiasz się, w co spakować wszystkie potrzebne i ważne rzeczy na letni urlop? Jeśli tak, to ten artykuł jest właśnie dla... 30 lipca 2022, 3:49 latoobniżkaokazjewakacjemodatorby i walizki NOWE Zastanawiasz się, co spakować na wakacje? Przygotowaliśmy kompletną listę rzeczy na wyjazd Co spakować na wakacje? Przed tym pytaniem staje każdy z nas przed wyjazdem. Listy rzeczy na wyjazd różnią się w zależności od charakteru wyjazdu.... 30 lipca 2022, 3:49 latoobniżkaokazjewakacjeurodamodasprzęt rtv Zgodnie z art. 60 § 3, obowiązek alimentacyjny pomiędzy małżonkami po rozwodzie ustaje: w razie zawarcia przez uprawnionego małżonka nowego małżeństwa; jeżeli zobowiązany małżonek nie jest winny rozkładu pożycia – z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu (przy czym sąd na żądanie uprawnionego może w wyjątkowych

Uchylenie obowiązku alimentacyjnego- zasady są stałe, choć kryzys związany z koronawirusem może mieć znaczenie. Zgodnie z art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku zmianą może być zarówno wzrost kosztów utrzymania dziecka jak i realna zmiana naszych możliwości zarobkowych. Czy kryzys gospodarczy związany z koronawirusem i chorobą COVID-19 okaże się trwały i wpływający na poziom alimentów, to się dopiero okaże, za co najmniej kilka czy inaczej ciągle obowiązują dotychczasowe warunki kiedy obowiązek alimentacyjny całkowicie mogą się bowiem uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania przykładem zmiany stosunków jest wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego wobec dziecka wskutek osiągnięcia przezeń samodzielności ekonomicznej w takim wymiarze, że może ono samodzielnie zaspokajać swoje potrzeby. Zdolność dziecka do samodzielnego utrzymywania się jest kryterium decydującym o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego może np. orzec, że obowiązek alimentacyjny wygasł z dniem ukończenia przez dziecko nauki na danym kierunku studiów. Orzecznictwo jest tu jednak rozbieżne, szczególnie wobec osób kontynuujących naukę. Zdarzają się np. wyroki gdzie mowa o tym, że małoletni winien w pierwszej kolejności zmierzać do zdobycia zawodu, który umożliwi mu podjęcie pracy i samodzielne utrzymanie, a dopiero następnie dokształcać się w kierunku własnych zainteresowań. Istotą obowiązku alimentacyjnego jest utrzymanie uprawnionego do momentu osiągnięcia przez niego samodzielności. Nie jest to ograniczone przez żaden sztywny termin, a w szczególności przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego (tak w wyroku Sądu Najwyższego z 14 listopada 1997r., sygn. akt. III CKN 217/ sytuacji gdy syn lub córka zdobyła wykształcenie na poziomie licencjatu i jest to kierunek, po którym mogłaby zacząć pracę np. popularna filologia, to można argumentować, że jest w stanie utrzymać się samodzielnie i nawet jeśli planuje zdobyć dodatkowy zawód, powinna podjąć pracę w zawodzie, który już posiada i samodzielnie sfinansować dalszą naukę w systemie powiedziano jednak wyżej, sądy różnie podchodzą do podanego przykładu i od naszej argumentacji oraz postawy pozwanego i tego jak przebiegnie proces zależy jak potraktuje nasz przypadek konkretny sędzia wydający wyrok. W przypadku dzieci, które osiągnęły pełnoletniość, sądy często analizują czy osoba dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, czy wykazuje chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki.

Alimenty z Funduszu Alimentacyjnego przysługują w kwocie bieżącej zasądzonych alimentów. Nie mogą one jednak wynieść więcej niż 500 zł. na dziecko. W przypadku gdy dziecko ma zasądzone wyższą kwotę alimentów niż 500 zł., z Funduszu otrzyma maksymalnie 500 zł. Świadczenie przysługuje, jeśli miesięczny dochód netto na

Przez alimenty rozumie się świadczenie pieniężne należne od określonych osób na rzecz członków ich rodziny, w przypadku gdy potrzebna jest im pomoc materialna, gdy nie mogą sami się utrzymać. Obowiązek alimentacyjny spoczywa przede wszystkim na członkach najbliższej rodziny, na przykład: rodzicach względem dzieci, dziadkach względem wnuków, dzieci względem rodziców itp. Obowiązek ten jednak nie jest ciągły i ustaje w odpowiednio ustalonym prawnie momencie. Obowiązek alimentacyjny może dotyczyć: w linii prostej, czyli np. dzieci (także dzieci pozamałżeńskich), rodziców, wnuków, dziadków, rodzeństwa (członków najbliższej rodziny); 2. byłego małżonka, jednakże w tym przypadku przewiduje się, że: jeśli rozwód został wydany z orzeczeniem o winie małżonka, wówczas małżonek niewinny rozpadu małżeństwa może dochodzić alimentów, jeśli jego sytuacja pogorszyła się wskutek rozpadu małżeństwa, , jeśli rozwód został wydany bez orzekania o winie któregokolwiek małżonka, wówczas małżonek żyjący w niedostatku, może wystąpić z wnioskiem o zapłatę alimentów od byłego małżonka; 3. osób pozostających w stosunku przysposobienia: osoby przysposobionej (dziecko adoptowane) od osoby przysposabiającej (osoba, która adoptowała dziecko) oraz osoby przysposabiającej od osoby przysposobionej; 4. pasierba, macochy, ojczyma. Obowiązek alimentacyjny wygasa: w przypadku alimentów orzeczonych na rzecz byłego małżonka,: gdy sąd w wyroku rozwodowym orzekł, że żaden z małżonków nie jest winny rozkładu pożycia, wówczas obowiązek alimentacyjny wygasa w przypadku zawarcia przez uprawnionego do alimentów nowego związku małżeńskiego, a także z upływem terminu pięciu lat liczonego od orzeczenia rozwodu, jednakże istnieje możliwość przedłużenia tego terminu w sytuacji, gdy występują szczególne okoliczności,gdy sąd w wyroku rozwodowym orzekł, że jeden z małżonków jest winny rozkładu pożycia, wówczas obowiązek alimentacyjny wygasa w przypadku zawarcia przez uprawnionego do alimentów nowego związku małżeńskiego; 2) w przypadku orzeczenia alimentów na rzecz dziecka, obowiązek alimentacyjny wygasa, gdy (art. 133 KRiO): dziecko osiągnie pełnoletność, jednakże tylko wtedy, gdy świadczenia alimentacyjne są połączone z nadmiernym uszczerbkiem dla rodziców, lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się, w przypadku, gdy dziecko, które podjęło naukę na studiach wyższych, zrezygnuje z dalszej nauki lub ukończy 26 lat. Obowiązek alimentacyjny ustaje także w przypadku śmierci którejkolwiek ze stron (art. 139 KRiO), z uwagi na fakt, że zobowiązanie to nie podlega dziedziczeniu. Pozew o uchylenie alimentów składa się w sądzie rejonowym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania pozwanego. Szukasz prawnika, specjalizującego się w prawie rodzinnym i opiekuńczym? Znajdziesz go na – sprawdź tutaj. Post Views: 180

Dziennik Ustaw Dz.U.2020.1359 t.j. Akt obowiązujący Wersja od: 15 listopada 2023 r. do: 14 lutego 2024 r. Dział 3 - Małżeńskie ustroje majątkowe - Kodeks

Walka z alimenciarzami w Polsce trwa, ale wygląda na to, że na razie to oni są górą. W 2018 r. roku przybyło przeszło 34 tys. niepłacących, a ich długi wzrosły o ponad 650 mln zł. W sumie zaległości alimentacyjne sięgają 11,8 mld alimentów narosło sporo mitów. Osoby, którym pieniądze się należą, często nie są świadome swoich praw. Jak choćby te, dotyczące górnej granicy wieku dziecka, któremu należą się Dziecko, do ukończenia 18. roku życia, w sprawach o alimenty jest reprezentowane przed sądem przez rodzica bądź opiekuna prawnego. Po uzyskaniu pełnoletności, a tym samym pełnej zdolności do czynności prawnych, uprawniony do alimentów osobiście może złożyć w sądzie pozew o zasądzenie lub podwyższenie alimentów przeciwko rodzicom lub jednemu z nich – wyjaśnia adwokat Joanna istnieje górna granicaPrawniczka dodaje, że rodzice są zobowiązani do płacenia alimentów na dziecko, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się Należy pamiętać, że w każdym czasie, w razie zmiany stosunków, można ubiegać się o podwyższenie lub obniżenie świadczenia alimentacyjnego. Chodzi tu przede wszystkim o możliwości majątkowe i zarobkowe stron, jak również usprawiedliwione potrzeby uprawnionego – podkreśla Joanna Małkowska. - W każdym przypadku, biorąc pod uwagę okoliczności danej sprawy, sąd bada, czy zachodzą przesłanki do podwyższenia bądź obniżenia świadczenia - konsumencka nie dla wszystkich uzależnionych. Hazardzista musi się leczyćObowiązek alimentacyjny trwa tak długo, dopóki dziecko - mimo dochowania należytej staranności - nie jest w stanie samodzielnie się Nie istnieje górna granica wieku, do której rodzice muszą płacić na rzecz dziecka alimenty. Obowiązek alimentacyjny trwa tak długo, dopóki uprawnione do alimentów dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać – precyzuje Małkowska. - Ogólnie przyjęte jest, że dopóki dziecko się uczy, w szczególności studiuje na studiach dziennych, nie ma możliwości podjęcia pracy zarobkowej, a co za tym idzie, nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać - decyduje o końcu alimentówKiedy ustaje obowiązek alimentacyjny? Jak wyjaśnia prawniczka, nic nie dzieje się „z automatu”. - Poza przypadkami wskazanymi w ustawie, tj. śmierć zobowiązanego do alimentów i prawomocne orzeczenie o zaprzeczeniu ojcostwa, w przypadku ustania przesłanek do świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka, zobowiązany rodzic powinien wystąpić do sądu z pozwem o uchylenie obowiązku alimentacyjnego – tłumaczy Joanna rodzic przestanie płacić bez decyzji sądu, do gry może wkroczyć Należy pamiętać, że każdy wyrok zasądzający alimenty, jak również ugoda zawarta przed sądem, zawiera klauzulę wykonalności. Na jej podstawie uprawniony w tym wypadku dziecko, w razie zaprzestania płacenia alimentów przez rodzica, może wszcząć postępowanie egzekucyjne u komornika. Dopiero prawomocne postanowienie sądu o uchyleniu obowiązku alimentacyjnego pozwala na zaprzestanie płacenia alimentów – precyzuje sprawa jest innaCzy zatem nieuczący się 30-latek mógłbym wciąż pobierać od rodziców alimenty? Sprawa nie jest Jeżeli jest zdrowy, a nie kontynuuje nauki lub nie podejmuje pracy z czystego lenistwa, sąd nie zasądzi alimentów – zastrzega Joanna Małkowska. - Bezwzględny obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka istnieje do ukończenia przez nie 18. roku życia. Później trwa tak długo, dopóki dziecko nie jest w stanie samo się utrzymać, ale – to ważne - podejmuje działania. Rozumie się przez to naukę, podnoszenie swoich kwalifikacji czy rozwój, które następnie pozwolą mu znaleźć satysfakcjonującą pracę, z której będzie w stanie samo się utrzymać - Każda sprawa jest inna, dlatego zawsze, zanim podejmie się jakiekolwiek działania, warto skonsultować się z prawnikiem – zastrzega newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze na wstepie dodam ze jestem kobieta a nie zadnym sfrustrowanym facetem-akimenciarzem. Owszem uwazam ze trzeba placic na dziecko alimenty dopoki ale sie nie usamodzielni, ale placic na dziecko w wieku 26 albo 30 lat to juz naprawde lekka przesada !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Pozdrawiam Zimny lech ni...9 miesięcy temuCzyli trzeba utrzymywać 40 letniego nieudacznika az do smierci bo on zawsze próbuje ale mu nie wychodzi. Tak ? Przypominam tez ze to prawo działa w obydwie strony i ze rodzic ma prawo domagac sie od bydluna alimentów na srarosc gdy juz będzie niedołężny a jalmuzna z zus to wiadomo wezmą do pracy tych 20-26 którzy siedzą na garnuszku alimentacyjnym u FRAJERÓW RODZICÓW !!!Jak chcą budować gospodarkę jak młodych wychowują na leni i nierobów ??? Takiego ostrego prawa alimentacyjnego jak w POLSCE to w całej UE NIE MA !!!!! A potem dziwią się że niewinnych alimenciarzy wszak też ludzi trzymają po więzieniach, odbierają im majątek życia bo zabrakło im sił płacić 23,24 czy 25 latkowi HARACZU za to że jest i ma w tyłku ???? W Angli alimenty są do 16 a jak się uczy to max do 20 i tam ludzie chcą mieć dzieci !!! W najbardziej restrykcyjnych krajach 18 a jak się uczy to max do 23 (24 rocznikowo) MAX !!!!! A tu podatki, podatki i podatki a na koniec ALIMENTY na 25 letniego siłacza który robi policealną trzeci raz = EMIGRACJA BO NIE MA WYJŚCIA I KOLEJNE 2 MLN LUDZI OPUŚCI TEN KRAJ A KOLEJNY MILION SIĘ NIE URODZI bo ludzie w takim kraju z takim prawem BOJĄ SIĘ MIEŚ DZIECI = DEMOGRAFIA KAPUT A dla czego w AFRYCE tyle ludzi się rodzi = bo się nie płaci zdrowemu 23 latkowi HARACZU !!!!!Pozdrodlakuma...10 miesięcy temuPosiadanie dziecka to wybór. Świadomy i przemyślany. Połowa społeczeństwa nie powinna się rozmnażać, jak można wywnioskować po komentarzach. Jeżeli NIE stać Cię na dziecko, bo ledwo utrzymujesz sam siebie - zabezpieczaj się SKUTECZNIE lub nie uprawiaj seksu WCALE. Tak, wiem dużo ludzi o tym zapomina i nie pojmuję, że seks to ZOBOWIĄZANIE I KONSEKWENCJE. Prości ludzie zabierają się do tego unosząc się chwilą, a później żale i lamenty, że muszą bachory utrzymywać i ,,jakoś to będzie'' . No niestety, zacznijcie ludzie myśleć i zachowywać się jak na człowieka przystało, a nie kierujecie się instynktami jak zwierzęta. :) Czytam wpisy samych niezadowolonych mężczyzn. Nic nie stoi na przeszkodzie aby po rozwodzie dziecko mieszkało z tata i mama płaciła te marne grosze i czepiała się o wszystko. Gro tatusiów ogranicza się jedynie do alimentów, stosując spychologię pod tytułem " bo matka...., a tak naprawdę to ówno prawda, sami szukacie wygody, swobody i nowych dziur bez zobowiązań. Pozdrawiam

Czy obowiązek alimentacyjny ciąży tylko i wyłącznie na rodzicach względem dzieci? Oczywiście, że nie. Obowiązek alimentacyjny nie działa tylko i wyłącznie w jedną stronę- rodzice względem dzieci. Również dorosłe dziecko musi łożyć na swojego rodzica lub rodziców, kiedy ci znajdą się w trudnej sytuacji finansowej. Obowiązek alimentacyjny w świadomości większości społeczeństwa kojarzy się głównie z obowiązkiem rodziców do łożenia na utrzymanie dzieci. Wiadomo też, że po rozwodzie jeden z małżonków może żądać pomocy materialnej od drugiego małżonka. Należy jednak zdać sobie sprawę, że alimentacja dotyczy szeregu osób, przy czym nie zawsze muszą to być krewni z najbliższej rodziny. Obowiązkiem płacenia alimentów mogą zostać obciążone dzieci, rodzeństwo, dziadkowie oraz inni dalsi krewni, a także osoby niepołączone „więzami krwi”, jak na przykład ojczym, macocha czy przyrodnie rodzeństwo. To oczywiste, że osoba pozostająca w trudnej sytuacji życiowej i materialnej w pierwszej kolejności powinna zwrócić się o pomoc do członków swojej rodziny. Jeśli taka pomoc nie zostanie udzielona, zostaje jej możliwość zwrócenia się do sądu. Ten, jeżeli roszczenie uzna za zasadne, orzeczeniem nałoży na konkretnego członka rodziny obowiązek alimentacyjny wobec powoda. Na kogo sąd może nałożyć taki obowiązek? Kto w pierwszej kolejności zostanie obciążony alimentami? Czy jest możliwość uchylenia się od żądań członka rodziny o świadczenie alimentacyjne? Na te pytania odpowiemy w niniejszym artykule. Czym jest i jakie ma cele alimentacja? Obowiązek alimentacyjny, jego zakres oraz zasady świadczenia zostały uregulowane w art. 128–144 Ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej jako kro). Zgodnie z powyższymi przepisami zasadą jest, iż obowiązek alimentacyjny wynika wprost z pokrewieństwa, a także z innych więzi o charakterze osobistym, z którymi przepisy kro wiążą jego istnienie. Obciąża on krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Aby doszło do powstania obowiązku alimentacyjnego, oprócz istnienia pokrewieństwa muszą również wystąpić konkretne przesłanki. Treścią obowiązku alimentacyjnego jest dostarczanie przez zobowiązanego środków utrzymania – to jest środków niezbędnych do zaspokojenia jego potrzeb – uprawnionemu, czyli osobie, która nie jest w stanie zaspokoić tych swoich usprawiedliwionych potrzeb własnymi siłami. Za potrzeby takie należy uznać między innymi wyżywienie, utrzymanie, mieszkanie, leczenie, zakup odzieży oraz środków higieny osobistej. Oprócz celów finansowych alimentacja ma również znaczenie etyczne. Nawiązał do tego Sąd Najwyższy w uchwale z 24 lutego 2011 roku, III CZP 134/10, stwierdzając, iż: „obowiązek alimentacyjny obok realizacji celu ekonomicznego, jakim jest zapewnienie uprawnionemu niezbędnych środków materialnych pozwalających zaspokoić jego potrzeby, służy kształtowaniu właściwych, z punktu widzenia powszechnie akceptowanych w społeczeństwie wzorców, zasad postępowania w rodzinie, wpływa na umocnienie łączących rodzinę więzi i kształtuje wzajemne relacje między jej członkami”. Podkreślenia wymaga, że przepisy o obowiązku alimentacyjnym mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a więc obowiązek ten powstaje z mocy prawa i jest niezależny od woli stron. Zgodnie ze stanowiskiem doktryny orzeczenie sądu zobowiązujące do świadczenia alimentacyjnego nie kreuje obowiązku, a jedynie je konkretyzuje. Co oznacza, że wskazuje już istniejący obowiązek, określając przy tym zakres świadczeń i sposób jego wykonania. Z chwilą orzeczenia obowiązku alimentacyjnego w formie pieniężnej, uprawniony do świadczenia staje się wierzycielem, czyli osobą uprawnioną do egzekwowania tego świadczenia, np. przez złożenie wniosku o rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego. Co w sytuacji, kiedy osoba zobowiązana uchyla się od płacenia alimentów? W razie uchylania się przez zobowiązanego od uiszczania świadczeń alimentacyjnych, uprawniony oprócz możliwości wystąpienia z wnioskiem egzekucyjnym może również zgłosić ten fakt organom ścigania. Zgodnie z art. 209 Ustawy Kodeks karny (dalej jako kk) uchylanie się od alimentów – jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej trzech świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej trzy miesiące – jest zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo nawet pozbawienia wolności do jednego roku. Jeżeli natomiast zobowiązany swoim zachowaniem naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, może otrzymać karę więzienia wynoszącą nawet dwa lata. Omawiane zachowanie jest tak zwanym przestępstwem skargowym, czyli jest ścigane na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego. Przy czym ściganie następuje z urzędu, jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów. Kro stanowi, że obowiązek alimentacyjny obciąża krewnych w linii prostej, czyli zstępnych i wstępnych, bez ograniczeń dotyczących stopnia pokrewieństwa; kolejno – również rodzeństwo, w tym rodzeństwo przyrodnie. Podkreślenia wymaga, że alimentacja, oprócz rodzeństwa, nie dotyczy innych krewnych w linii bocznej. Do grona „krewnych”, którzy mogą zostać obciążeni obowiązkiem alimentacyjnym, należy wliczyć także osoby związane stosunkiem przysposobienia, powinowatych (chodzi tu o ojczyma, macochę, pasierba oraz pasierbicę), jak również małżonków po rozwodzie, orzeczeniu separacji czy unieważnieniu małżeństwa. Kro nie przewiduje możliwości powstania stosunku alimentacyjnego innego niż te wymienione w Kodeksie. Nawet jeżeli dane osoby wiążą bardzo bliskie relacje osobiste (np. konkubinat), żaden z partnerów nie ma zatem prawa wysuwać żądania alimentacyjnego wobec drugiego z nich. Należy pamiętać, że obowiązek alimentacyjny ma charakter wzajemny. Oznacza to, że osoby związane danym stosunkiem pokrewieństwa mogą być jednocześnie uprawnione i zobowiązane do dostarczania alimentów w wypadku wystąpienia ustawowych przesłanek. A zatem zarówno dziecko ma prawo żądać płacenia alimentów przez rodzica, jak i rodzic może wyjść z takim roszczeniem wobec dziecka. Kto będzie wypełniał obowiązek alimentacyjny w pierwszej kolejności? Wiemy już, kto może zostać pociągnięty do odpowiedzialności alimentacyjnej. Co jednak w sytuacji, gdy osoba, która nie jest w stanie zaspokoić swoich usprawiedliwionych potrzeb, wysuwa roszczenie wobec kilku członków swojej rodziny? Kro przewidział takie możliwości i tę kwestię uregulował. Co do zasady, „pierwszeństwo” mają zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki) przed wstępnymi (rodzicami, dziadkami, pradziadkami), natomiast wstępni przed rodzeństwem (rodzonym oraz przyrodnim). Dodatkowo ważny jest także stopień pokrewieństwa – alimentów w pierwszej kolejności można domagać się od bliższych krewnych, a dopiero gdy nie uda uzyskać się od nich pomocy, można takie żądanie skierować wobec krewnych w dalszej linii. Z kolei krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i dziecko przysposobił tylko jeden z małżonków, obowiązek alimentacyjny nie dotyczy drugiego małżonka i członków jego rodziny. Kro stanowi, iż obowiązek alimentacyjny przechodzi na dalszych krewnych w sytuacji, gdy: nie ma osoby zobowiązanej w kolejności bliższej (np. osoba taka nie żyje lub nie można ustalić jej tożsamości); osoba zobowiązana w bliższej kolejności żyje, ale nie jest w stanie świadczyć alimentów; uzyskanie na czas od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami. Jak obowiązek alimentacyjny wygląda w praktyce? Z powyższych akapitów wynika, iż na mocy przepisów kro może powstać wiele różnych stosunków alimentacyjnych. Każda osoba może mieć także wiele możliwości odnośnie podmiotów roszczenia alimentacyjnego. Poniżej przedstawiamy najistotniejsze możliwości powstania relacji alimentacyjnych: alimenty od dziadków i rodzeństwa – co do zasady, obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci jest nadrzędny, jednakże w przypadku gdy obowiązek ten nie może zostać realizowany przez rodziców, roszczenie alimentacyjne powinno zostać skierowane w pierwszej kolejności wobec dziadków lub rodzeństwa; alimenty od dzieci – jak wskazano wyżej, obowiązek alimentacyjny może obciążać nie tylko przodków, ale także potomków. Oznacza to, że z roszczeniem takim mogą wystąpić rodzice wobec swoich dzieci, o ile dzieci te są pełnoletnie. Rodzice powinni jednak w pierwszej kolejności wystąpić po alimenty do swoich małżonków, a dopiero potem do dzieci. Dopiero kiedy uzyskanie świadczenia od dzieci nie będzie możliwe, alimentów można domagać się od pełnoletnich wnuków; alimenty od małżonka – w czasie trwania małżeństwa współmałżonkowie obowiązani są do stałego zaspokajania potrzeb rodziny. Zadanie to ciąży na obojgu małżonkach w równym stopniu, proporcjonalnie do możliwości zarobkowych i majątkowych. Obowiązek alimentacyjny może również istnieć po ustaniu małżeństwa poprzez orzeczenie rozwodu, w czasie trwania separacji lub unieważnienia małżeństwa. Omawiany obowiązek może trwać maksymalnie do pięciu lat od dnia ustania małżeństwa. Kto i kiedy może uchylić się od obowiązku alimentacyjnego? Regulacja rzeczonego zagadnienia znajduje się w art. 144 kro. Zgodnie z tym przepisem dopuszczalne jest uchylenie się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego przez każdego z krewnych, z wyjątkiem rodziców względem małoletnich dzieci. Omawiany przepis stanowi wprost, że zobowiązany alimentacyjnie może uchylić się od wykonania obowiązku względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W doktrynie podkreśla się, że możliwość uchylenia się od świadczeń alimentacyjnych z powołaniem się na sprzeczność żądania z zasadami współżycia społecznego odpowiada poczuciu sprawiedliwości i nie jest instrumentem odpłaty za naganne zachowanie się uprawnionego. W ten sposób chroni się również uzasadniony interes zobowiązanego i środki jego utrzymania przed żądaniem niezasługującym na ochronę. Na przykład w razie rażąco niewłaściwego postępowania osoby uprawnionej do alimentów, budzącego powszechną dezaprobatę, dopuszczalne jest oddalenie powództwa o alimenty. Na marginesie należy wskazać, że zasady współżycia społecznego to normy pozaprawne o aksjologicznym uzasadnieniu, odwołujące się do powszechnie uznanych wartości. Obejmują normy moralne, etyczne oraz słuszne normy obyczajowe. Odstępstwem od ogólnej zasady jest brak możliwości uchylenia się rodziców od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka. Jest to norma o charakterze bezwzględnie obowiązującym, od której nie przewidziano żadnych wyjątków. Obowiązek alimentacyjny – podsumowanie Zgodnie z regulacjami zawartymi w kro alimenty nie są domeną jedynie małoletnich dzieci i rozwiedzionych małżonków. Z roszczeniem alimentacyjnym może wystąpić każda osoba, która z usprawiedliwionych powodów nie jest w stanie zaspokoić swoich najistotniejszych potrzeb życiowych, zaś krąg potencjalnych zobowiązanych wychodzi o wiele dalej niż najbliżsi członkowie rodziny. Z pozwem o alimenty można wystąpić przeciwko małżonkowi, swoim przodkom, potomkom, rodzeństwu, również temu przyrodniemu, ojczymowi, macosze czy pasierbowi i pasierbicy. Warto jednak pamiętać, że krąg potencjalnych dłużników alimentacyjnych jest zamknięty i nawet jeżeli dane osoby wiążą bardzo bliskie relacje osobiste (konkubinat, związek partnerski), żadna ze stron nie ma prawa wysuwać żądania alimentacyjnego wobec drugiej strony. OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY – PRAWO RODZINNE SZCZECIN . Obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeb także środków wychowania. W praktyce obowiązek alimentacyjny nie dotyczy tylko dzieci, ale w tym artykule zawężę swoje rozważania właśnie do kwestii związanych z alimentacją dzieci.

Adobe Stock Ustalone przez sąd alimenty na dziecko trzeba płacić do czasu, w którym dziecko będzie już w stanie utrzymać się samodzielnie. Co ciekawe, przepisy nie określają dokładnie, do którego roku życia płaci się alimenty. Rodzic nie zawsze musi też płacić alimenty na dorosłe dziecko. Do kiedy płaci się alimenty na dziecko – to pytanie często nurtuje rodziców, na których ciąży obowiązek alimentacyjny. Niestety, Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie podaje sztywnej granicy wiekowej, powyżej której dziecku już nie należą się alimenty. W niektórych sytuacjach jednak alimenty na dziecko można uchylić, składając odpowiedni pozew. Alimenty na dziecko: do kiedy? Z przepisów prawa nie wynika, do którego roku życia płaci się alimenty na dziecko: przysługują one zarówno małoletniemu, jak i dorosłemu dziecku, dopóki nie może się ono samo utrzymać. Rodzic objęty obowiązkiem alimentacyjnym musi zatem płacić alimenty tak długo, aż dziecko podejmie pracę zarobkową. Wynika to z konieczności troszczenia się o „fizyczny i duchowy rozwój dziecka” oraz „należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej” – głosi Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Choć nie określono prawem, jakie są minimalne alimenty, powinny one przynajmniej zaspokajać podstawowe potrzeby dziecka. Trzeba przy tym pamiętać, że alimenty na dziecko należą się niezależnie od stopnia wykształcenia dziecka, a obowiązek alimentacyjny rodzica nie ustaje wraz z zakończeniem przez dziecko kolejnego etapu edukacji. Warunkiem utrzymania prawa do alimentów jest chęć kontynuowania nauki oraz uzyskiwanie pozytywnych wyników. Uwaga, alimenty na dziecko mogą zostać uchylone, jeśli dziecko ma na tyle duże dochody z majątku, że pokrywają one koszty jego utrzymania. Jak długo płaci się alimenty? Alimenty na dziecko płaci się tak długo, jak długo dziecko potrzebuje pieniędzy na własne utrzymanie, ponieważ nie pracuje. Prawo przewiduje jednak kilka wyjątków. Poza sytuacją, w której dziecko uzyskuje dochody z majątku, rodzic może też złożyć pozew o uchylenie alimentów na dorosłe dziecko, gdy: pomimo pełnoletności dziecko nie wykazuje chęci usamodzielnienia się, płacenie alimentów wiąże się z nadmiernym uszczerbkiem dla rodzica. Alimenty na dorosłe dziecko Alimenty na dorosłe dziecko zostaną więc utrzymane, jeśli dziecko nadal się uczy i nie otrzymuje ani wynagrodzenia za pracę, ani dochodów z majątku. Wysokość alimentów nie zmienia się wraz z uzyskaniem przez dziecko pełnoletności. Bardzo możliwe jednak, że wkrótce zostanie określony konkretny wiek, do którego trzeba płacić alimenty na dorosłe dziecko. Ministerstwo Sprawiedliwości przedstawiło w 2021 roku projekt nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym obowiązek alimentacyjny będzie wygasał po 25. roku życia dziecka. Nie będzie to dotyczyło jedynie dzieci z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Dzięki temu rozwiązaniu rodzic nie musiałby już wnosić pozwu o uchylenie alimentów w przypadku, gdy dorosłe dziecko w wieku powyżej 25 lat nie czyni starań, by się usamodzielnić. Zobacz też: Rozwód a dzieci: formalności i dokumenty, skutki, wiek dziecka w momencie rozwodu Pozew rozwodowy – jak napisać pozew o rozwód? [WZÓR I PRZYDATNE INFORMACJE] Separacja: co to jest, faktyczna a prawna, separacja a rozwód (różnice i podobieństwa) AdobeStock Dziecko na rozprawie rozwodowej – tylko pod pewnymi warunkami [WIDEO] Dziecko może uczestniczyć w rozprawie rozwodowej rodziców, tylko jeżeli będą spełnione odpowiednie warunki – mówi psycholog Alicja Budzyńska. Zobacz film, w którym ekspert wyjaśnia, kiedy obecność dziecka w sądzie jest możliwa, a kiedy jest to wykluczone. Psycholog Alicja Budzyńska w cyklu rozmów poświęconych sytuacji dziecka podczas rozwodu tłumaczy, jak delikatną sprawą jest uczestniczenie dziecka w sądowej rozprawie rozwodowej i jak trzeba uważać, aby nie wikłać jego w konflikt. O tym, jak ochronić dziecko w trakcie rozwodu jego rodziców rozmawiali uczestnicy 11. Ogólnopolskiej Konferencji "Ostrożnie dziecko! Profilaktyka krzywdzenia małych dzieci" zorganizowanej w czerwcu przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę oraz Zakład Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Sędzia wysłuchuje dziecko w osobnym pokoju Jak podkreśliła psycholog, podczas sądowej rozprawy rozwodowej nie ma mowy o przesłuchaniu dziecka na sali sądowej, tylko o jego wysłuchaniu przez sędziego . Przepisy mówią, że powinno się to odbywać w specjalnie przygotowanym miejscu i ma polegać na rozmowie z dzieckiem . Bez obecności innych osób. Budzyńska zaznaczyła, że sędziowie są przygotowywani do tego, jak takie rozmowy przeprowadzać. Są dwie podstawowe zasady: nie wikłać dziecka w konflikt rodziców oraz nie przerzucać na dziecko odpowiedzialności za rozstrzygnięcia, jakie zapadną na sali sądowej. "Jeżeli zachowane są te dwie zasady, to można powiedzieć, że już jest duży sukces" – oceniła psycholog. Ważne dla dziecka pytania Ekspert podkreśliła, że podczas rozmowy sędziego z dzieckiem, bardzo ważny jest też sposób jej prowadzenia – powinien być dopasowany do poziomu rozwoju , tak aby dziecko rozumiało pytania, rozumiało swoją sytuację i aby miało poczucie bezpieczeństwa w tej relacji. Zdaniem psycholog, taka rozmowa daje dziecku szansę wyrażenia siebie i "poczucia swej autonomii w sytuacji kryzysu w rodzinie". Daje też szansę zadania sędziemu pytań w sprawach dotyczących jego rodziców. "Dzięki takiemu wysłuchaniu dziecko może być potraktowane podmiotowo... Adobe Stock „Mój narzeczony ma dziecko, na które płaci kolosalne alimenty. Mam dość, że tak marnuje nasze pieniądze!” Adam jest inteligentny, wykształcony, zaradny. Nie rozumiem, dlaczego daje się tak manipulować swojej byłej dziewczynie. Mają razem dziecko, więc wiadomo, że powinien się dokładać do utrzymania, ale płacić co miesiąc aż tyle? Jego była żyje sobie w luksusie, a nas nie stać na wakacje! Związałam się z Adamem z prawdziwej miłości, ale szybko zauważyłam, że to naprawdę porządny, ogarnięty facet. Wiedziałam, że będzie mi z nim dobrze, że niczego nam nie zabraknie. Miał świetną pracę, dobrze zarabiał – ideał! Od początku wiedziałam, że ma córkę, ale nie przeszkadzało mi to. Z matką dziecka rozstali się w zgodzie. Teraz jednak już nie wiem, kto jest dla niego ważniejszy – ja czy ona? Na alimenty idzie połowa jego pensji! Adam regularnie odwiedza Zosię i zabiera ją w weekendy do nas, czasem gdzieś wyjeżdżają razem na kilka dni. Nie mam nic przeciwko, nawet polubiłam tę dziewczynkę – jak na 7-latkę jest wyjątkowo rozgarnięta. Pewnie po tatusiu, bo raczej nie po mamie naciągaczce. Karolinę, byłą dziewczynę Adama, widziałam tylko raz, kiedy przywiozła do nas córkę. Wypacykowana, zrobione rzęsy, piersi – koszmar! Zmierzyła mnie tylko wzrokiem od góry do dołu i głupio się uśmiechnęła. Od tamtej pory wychodzę z domu za każdym razem, kiedy ona ma się pojawić. Od początku czułam, że Karolina będzie chciała uprzykrzyć nam życie. Ale żeby wciągać do tego dziecko? Kiedy poznałam Adama, oni dopiero układali swoje sprawy. Mieli ustalić terminy spotkań ojca z córką, no i alimenty. Wtedy jeszcze nie przypuszczałam, że Adam da się tak wrobić! Niby jest taki inteligentny, a bez szemrania zgodził się płacić na dziecko 2 tysiące miesięcznie! To oczywiście był pomysł Karoliny, nie wiem, skąd ona wytrzasnęła tę kwotę! Na co tyle pieniędzy dziecku? – Przecież ona ma jeszcze 500 plus, razem 2 i pół tysiąca! A sama to co, nie zarabia na swoje dziecko? – mówiłam do Adama mocno wkurzona. Myślałam, że się opamięta. – Ona chce cię naciągnąć na kasę, żeby mogła po kosmetyczkach latać – nie dawałam za wygraną, ale Adam tylko kręcił głową. – Olu, to... Adobe Stock/Facebook 6000 zł alimentów na 8-latkę. Skandal? Ojciec: „Zaraz wyląduję pod mostem” Komornik zajął mu konta, biznes padł, ojciec boi się, że wyląduje pod mostem. Płaci, ile może, bo zasądzonych kwot nie jest w stanie przekazywać matce dziecka. Para z Wrocławia – on Francuz, Christoph, ona Polka – doczekała się córki, ale kilka lat temu ich drogi się rozeszły. Ponieważ na sprawie sądowej on się nie pojawił, jak twierdzi – nie ze swojej winy, a matka żądała 6000 zł alimentów miesięcznie , sąd przychylił się do jej wniosku. Takie jest prawo – jeśli druga strona nie pojawia się na rozprawie, sąd zasądza to, o co wnioskuje strona obecna. Klamka zapadła – podaje „Super Express”. Jak to możliwe? Ojciec dziecka jest z zawodu pilotem, gdy pracował, zarabiał bardzo dobrze i stać go było na tak wysokie wpłaty na konto byłej partnerki. Niestety od jakiegoś czasu nie lata, więc zasądzone alimenty na dziecko są dla niego zdecydowanie za wysokie. Próbował swoich sił w gastronomii, prowadząc francuską restaurację we Wrocławiu, ale komornik zajął mu konta, co zmusiło go do zamknięcia interesu. Dług urósł już do ponad 200 tysięcy złotych. „Nie rozumiem, jak to możliwe, że mała dziewczynka potrzebuje tak ogromnych kwot. Przecież 6000 zł to bardzo dobra wypłata dla wykształconej osoby, z której często utrzymuje się cała rodzina. Nie jestem w stanie tyle płacić. Wysyłam tyle, ile mogę – 1500 zł” powiedział Christoph w rozmowie z dziennikarzem wrocławskiego oddziału „Super Expressu”. Ona pławi się w luksusie, on może wylądować pod mostem „Obecnie nie mam środków do życia, obawiam się, że zaraz wyląduję pod mostem” – mówi Francuz. „A moja była partnerka pobiera przecież świadczenia 500 plus , otrzymuje alimenty nie tylko ode mnie, ale i od ojca jej pozostałych dzieci” – dodaje. Kobieta ma troje dzieci. Christoph chce wystąpić do sądu o obniżenie alimentów do kwoty 1500 zł miesięcznie. To i tak sporo, bo średnio w Polsce alimenty na dziecko w wieku 8 lat wynoszą... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny – 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum?

I. Obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego dziecka Zgodnie z art. 133 par. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej „KRO”) rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów

Prawo zobowiązuje rodziców do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Czy obowiązek ten doznaje ograniczeń? Co jest podstawą do powstania obowiązku świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka? Rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dzieci do momentu kiedy te mogą utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Poza tym, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej. Do świadczeń alimentacyjnych może być zobowiązane też rodzeństwo. Od obowiązku takiego w stosunku do rodzeństwa, zobowiązany może się uchylić tylko jeżeli jest on połączony z nadmiernym uszczerbkiem dla niego lub jego najbliższej rodziny. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi a wstępnych przed rodzeństwem, oznacza to, iż w pierwszej kolejności dla osoby będącej w niedostatku obowiązek alimentacyjny obciąża jej dzieci, później rodziców, a dopiero na końcu rodzeństwo. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i alimentacyjny w warunkach przysposobieniaZgodnie z przepisami, jeżeli skutki przysposobienia polegają wyłącznie na powstaniu stosunku między przysposabiającym a przysposobionym, obowiązek alimentacyjny względem przysposobionego obciąża przysposabiającego przed wstępnymi i rodzeństwem przysposobionego. W takim przypadku obowiązek alimentacyjny względem wstępnych i rodzeństwa obciąża przysposobionego dopiero w ostatniej kolejności. W okolicznościach gdy jeden z małżonków przysposobił dziecko drugiego małżonka, przysposobienie nie ma wpływu na obowiązek alimentacyjny, między przysposobionym, a tym drugim małżonkiem i jego krewnymi. Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje, iż obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności, albo gdy osoba taka nie jest w stanie uczynić zadość swojemu obowiązkowi, lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi Nierówne udziały w majątku wspólnym małżonkówStosunki między rodzicami a dziećmiDziecko musi mieć zapewnione przyzwoite warunki egzystencji. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego: obowiązek alimentacyjny doznaje ograniczenia w zasadzie, w myśl której uprawnionym do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. Ograniczenie to nie dotyczy jednak uprawnień alimentacyjnych dzieci względem rodziców do czasu uzyskania przez nie samodzielności oraz małżonków między sobą w czasie trwania małżeństwa. Ponadto zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą małoletnie dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Konsekwencją tej zasady jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Oznacza to, że do powstania obowiązku alimentacyjnego rodziców, wystarczy, że dziecko nie może utrzymać się samodzielnie. Zakres świadczeń alimentacyjnych należnych dziecku od rodziców z tytułu obowiązku alimentacyjnego obejmuje także wydatki o charakterze naukowym i oświatowo-wychowawczym, a więc między innymi środki na uzyskanie wykształcenia średniego i studiów wyższych. Rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami. Nie dotyczy to jednak potrzeb będących przejawem Odmowa orzeczenia rozwodu z uwagi na dobro dzieckaZakres czasowy obowiązku alimentacyjnego wobec dzieckaObowiązek taki powstaje już w zasadzie od momentu urodzenia dziecka i nie jest ograniczony wiekowo. Obowiązek ten dotyczy rodziców a więc obejmuje również dzieci pozamałżeńskie. Stopień zaspokojenia potrzeb dziecka zależy od jego wieku, potrzeb, zainteresowań, konieczności zapewnienia właściwej edukacji. Dlatego mimo, iż dzieci co do zasady mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami nie oznacza to mechanicznego podziału osiąganych zarobków na równe części. Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane na potrzeby usprawiedliwione, należy z jednej strony brać pod uwagę możliwości zobowiązanego, z drugiej zaś zakres i rodzaj potrzeb. Będzie to mieć wpływ na rozstrzygnięcie, w jakiej mierze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego będą wzięte pod uwagę przy oznaczaniu zakresu obowiązku alimentacyjnego. Każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub części na osobistym staraniu o jego utrzymanie i wychowania. Ocena czy osobiste starania wyczerpują w całości czy tylko w części obowiązek alimentacyjny względem dziecka będzie zależeć zwłaszcza od wieku i jego samodzielności a także stanu zdrowia. Można będzie z pewnością stwierdzić że rodzic który opiekuje się niemowlęciem lub dzieckiem niepełnosprawnym i przez to nie może podjąć pracy zarobkowej w całości wypełnia swój obowiązek alimentacyjny. W tym przypadku dostarczenie środków utrzymania winno spoczywać na drugim z rodziców. Zobacz: Alimenty dla byłego małżonkaRealizacja obowiązku alimentacyjnegoZgodnie z przepisami, wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego dziecka, które nie może się samodzielnie utrzymać, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie. Oznaczać to może, iż dopuszczalna jest każda postać świadczeń alimentacyjnych. Przy określeniu postaci tych świadczeń istotne jest to, aby stanowiły one dla uprawnionego efektywny środek pokrywania jego potrzeb w sferze utrzymania i wychowania w stosunku do małoletniego. Ważne jest aby zabezpieczały jego interesy, a jednocześnie nie były szczególnie dotkliwe dla zobowiązanego. Oznacza to, że środki utrzymania mogą być dostarczane zarówno w postaci świadczeń pieniężnych jak i w naturze. Świadczenia alimentacyjne wobec dziecka obejmują również realizację jego chęci dalszej edukacji. Jeżeli dotychczasowe kwalifikacje dziecka nie zapewniają mu odpowiedniego poziomu życia, więc zamierza ono podnieść te kwalifikacje podejmując np. studia wyższe, okoliczność, że przed podjęciem studiów dziecko już pracowało i pobierało wynagrodzenie za pracę, nie zwalnia rodziców od alimentacji na tej podstawie, że dziecko jest już w stanie utrzymać się samodzielnie. Zasada ta nie odnosi się tylko do stosunków alimentacyjnych między dzieckiem a rodzicami ale także do sytuacji kiedy zobowiązanym są osoby w dalszej kolejności np. dziadkowie. Zobacz: Darowizna od osoby najbliższejKiedy rodzice są zwolnieni z obowiązku alimentacyjnegoRodzice są zwolnieniu z obowiązku alimentacyjnego względem dziecka zwłaszcza wtedy jeśli dochód z osobistego majątku dziecka wystarcza na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Ma to miejsce ma przykład jeśli dziecko dostaje po dziadkach spadek w którego skład wchodzi dobrze prosperujące przedsiębiorstwo. Obowiązek rodziców gaśnie również wtedy gdy można zaspokoić jego potrzeby z innych źródeł np. ze stypendium, z jego dochodów z pracy z renty alimentacyjny wobec dziecka, nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Obowiązek ten trwa do momentu kiedy dziecko może utrzymać się samodzielnie. Możliwe jest, iż dziecko osiągnie możliwość samodzielnego utrzymania nawet przed osiągnięciem pełnoletności. Z drugiej strony nawet zawarcie przez dziecko małżeństwa nie musi skutkować wygaśnięciem obowiązku alimentacyjnego rodziców względem niego. Może ono bowiem nadal mieć trudności w zapewnieniu sobie utrzymania. Dziecko, które studiuje, ma wobec rodziców roszczenie alimentacyjne do czasu ukończenia studiów. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swoich kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje stosownych zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów. Chodzi tu zwłaszcza o sytuację jeśli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem obowiązek rodziców dostarczania środków utrzymania i wychowania trwa dopóty, dopóki dziecko nie zdobędzie, stosownie do swoich uzdolnień i predyspozycji, kwalifikacji zawodowych, czyli do chwili usamodzielnienia się, i to niezależnie od osiągniętego wieku. Obowiązek alimentacyjny rodziców nie ustaje w ogóle, jeżeli dziecko na skutek kalectwa wrodzonego lub nabytego albo w związku z niedorozwojem umysłowym nie będzie w stanie samodzielnie zdobywać środków utrzymania. Przed osiągnięciem przez dziecko pełnoletności, obowiązek alimentacyjny rodziców może ustać wcześniej tylko w przypadku, gdy dziecko uzyska zawód, czy też podejmie zatrudnienie w czasie pobierania nauki, a osiągane zarobki pozwolą mu na zaspokojenie jego potrzeb. Jednak sytuację gdy zdrowy i wykształcony człowiek żyje na koszt rodziców z własnej woli, nie podejmując starań o podjęcie takiego zajęcia, które przyniosłoby mu zyski, można uznać za niezgodną z zasadami współżycia społecznego. W tej sytuacji obowiązek alimentacyjny jest wyraźnie wątpliwy. Jednak w okolicznościach gdy obowiązek rodziców wygasł w związku z tym, że dziecko mogło się już samo utrzymać, ale ponownie popada w niedostatek, obowiązek taki może powstać ponownie.. ^{Na wstępie należy przypomnieć, że na rodzicach ciąży obowiązek zaspokojenia potrzeb swoich dzieci niezależnie od ich wieku. Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i tym samym nie ustaje w związku z osiągnięciem przez dziecko jakiegoś określonego wieku albo stopnia wykształcenia.}

Prawo rodzinne w praktyce. > Alimenty > Obowiązek alimentacyjny – kogo dotyczy i ile trwa? obowiązek alimentacyjny Obowiązek alimentacyjny – kogo dotyczy i ile trwa? Bardzo często obowiązek alimentacyjny utożsamiany jest wyłącznie z relacją rodzic – dziecko. Rzeczywiście, takich spraw jest w kancelarii najwięcej. Nie oznacza to jednak, że inni członkowie rodziny nie mają wobec siebie żadnych obowiązków. Obowiązek alimentacyjny wynika z pokrewieństwa albo z więzów prawnych, z którymi ustawodawca wiąże jego istnienie (np między byłymi małżonkami). Uprawnienie do alimentów nie może być zbyte innej osobie, jak również nie można się go zrzec na przyszłość. Definicja Obowiązek alimentacyjny – obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania, obciążający krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Kolejność obowiązku alimentacyjnego Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych (np. dzieci) przed wstępnymi (np. dziadkowie), a wstępnych przed rodzeństwem. Jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym. 1. Obowiązek alimentacyjny między rodzicami a dziećmi Najbardziej typowa sytuacja sporu alimentacyjnego dotyczy rodziców i dzieci. Rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie i to bez względu na to czy dziecko jest pełnoletnie czy też nie (więcej na temat alimentów na pełnoletnie dziecko znajdziesz w artykule „Alimenty na dziecko”). Ważne! Dziecku przysługuje prawo do życia w takich samych warunkach jak jego rodzice i to bez względu na to czy żyją oni razem czy też osobno. Więcej informacji na temat wysokości alimentów jakiej możesz się domagać znajdziesz w artykule „Wysokość alimentów”. 2. Obowiązek alimentacyjny między małżonkami po rozwodzie Rozwód nie oznacza zakończenia obowiązku wspierania (w tym finansowego) swojego byłego współmałżonka, któremu ślubowało się dożywotnią pomoc i wsparcie. Co więcej, obowiązek jednego małżonka do dostarczania środków utrzymania drugiemu małżonkowi po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa albo po orzeczeniu separacji, wyprzedza nawet obowiązek alimentacyjny pozostałych krewnych tego małżonka. Więcej informacji na temat obowiązku alimentacyjnego po rozwodzie znajdziesz w artykule „Alimenty po rozwodzie”. 3. Obowiązek alimentacyjny dziadków Jeżeli rodzice dziecka nie żyją albo jeżeli żadne z nich nie może wypełnić obowiązku alimentacyjnego, to obowiązek alimentacyjny względem dziecka obciąża jego dziadków zarówno ojczystych, jak i macierzystych. Nie można bowiem dopuścić do sytuacji, w której dziecko pozostaje bez środków do życia a jego dziadkowie umywają ręce. Więcej informacji na temat możliwości dochodzenia alimentów od dziadków znajdziesz w artykule „Alimenty od dziadków”. 4. Obowiązek alimentacyjny rodzeństwa Obowiązek alimentacyjny rodzeństwa w porównaniu z takim obowiązkiem pozostałych krewnych jest ograniczony w ten sposób, że : I. istnieje on w ostatniej kolejności, II. pomimo znajdowania się uprawnionego w niedostatku, rodzeństwo może się uchylić od świadczeń alimentacyjnych na jego rzecz, jeżeli spełnianie ich byłoby połączone z nadmiernym uszczerbkiem. Ważne! Pod pojęciem nadmiernego uszczerbku należy rozumieć niemożność ponoszenia świadczeń alimentacyjnych z powodu braku środków na zaspokojenie własnych podstawowych potrzeb zobowiązanego i jego najbliższej rodziny, tzn. małżonka, dzieci oraz ewentualnie rodziców, którzy pozostają na jego utrzymaniu.

Obowiązek alimentacyjny dzieci wobec rodziców określa w polskim prawie Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy – między innymi artykuły 128 i 132 tegoż kodeksu, które mówią o obowiązku alimentacyjnym dotyczącym krewnych w linii prostej (a więc dzieci, wnuków, ale też rodziców czy dziadków). Do ustania tego obowiązku odnosi się z kolei

Kodeks rodzinno-opiekuńczy stanowi, że małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego. Taki obowiązek wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za winnego rozkładu pożycia, obowiązek ten wygasa także z upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży termin pięcioletni. Z możliwości zaprzestania płacenia alimentów po upływie pięcioletniego okresu od orzeczenia rozwodu byłej żonie chciał skorzystać Piotr K. (imię fikcyjne), który wystąpił do sądu z pozwem. Uzasadniając swoje stanowisko podał, że w wyroku rozwodowym został zobowiązany do wspólnego ponoszenia kosztów wychowania i utrzymania dziecka w kwocie 700 zł miesięcznie oraz do świadczenia alimentacyjnego względem byłej żony w kwocie 600 zł miesięcznie. Do tej pory obowiązek wykonywał terminowo i dobrowolnie, przekazując byłej żonie kwotę o 100 zł większą. Synowi co miesiąc przekazuje 600-1800 zł. Opłaca jego rachunki i ubezpieczenie pojazdu. Podkreślił, że była żona nie łoży na utrzymanie syna. Co do swojej sytuacji majątkowej mężczyzna podał, że od trzech lat jest na emeryturze, która jest jego jedynym źródłem utrzymania. W odpowiedzi była żona wniosła do sądu o oddalenie pozwu i jednocześnie wystąpiła z powództwem wzajemnym. Wniosła o przedłużenie obowiązku alimentacyjnego i podwyższenie alimentów do kwoty 1200 zł miesięcznie. Podnosiła, że brak alimentów od byłego męża spowodowałby katastrofalne skutki w jej życiu codziennym. Jak wyjaśniła, w czasie sprawy rozwodowej Piotr K. zobowiązał się do bezterminowego świadczenia alimentacyjnego ze względu na jej zły stan zdrowia. Kobieta była i nadal jest bowiem na rencie. Dodała, że ex-małżonek jest emerytowanym policjantem, ma dobrą sytuację materialną i wysoką emeryturę. Z kolei ona mieszka w wymagającym remontu mieszkaniu, bez ogrzewania. Rozpatrujący powództwo Sąd Rejonowy w Olsztynie w niedawnym wyroku (sygn. akt III RC 574/16) zwrócił uwagę, że nie ma ustawowej definicji „wyjątkowych okoliczności", o których mowa w art. 60 par. 3 KRO, jednakże przyjmuje się, że są to takie okoliczności jak długotrwałość pożycia małżonków, znaczne dysproporcje w ich statusie materialnym po rozwodzie, obiektywne przyczyny uniemożliwiające lub ograniczające zarobkowanie, a także możliwość pomocy ze strony innych członków rodziny Odnosząc to do okoliczności opisywanej sprawy sąd uznał, że nie zachodzą wyjątkowe okoliczności uzasadniające przedłużenie pięcioletniego terminu alimentowania pozwanej przez powoda. W ocenie sądu, stan zdrowia byłej żony, nie wykluczający jej z rynku pracy, co potwierdzają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, kiepski stan mieszkania czy też nadmierne wydatki nie mogą być okolicznościami uzasadniającymi kontynuowanie obowiązku alimentacyjnego byłego męża. – Pozwana ma mieszkanie, stałe źródło dochodów w postaci renty, a jej schorzenia nie dyskwalifikują jej z rynku pracy – wyliczył sąd. Obowiązek alimentacyjny nie sprowadza się jedynie do świadczeń pieniężnych. Może być również wykonywany poprzez dostarczenie np. żywności, ubrań, opału, leków. Czy można uwolnić się od płacenia alimentów na rzecz rodziców ? Zdarzają się jednak przypadki kiedy rodzice nie interesowali się dzieckiem, a nawet je opuścili. Dorota Kraskowska / 1 grudnia 2020 Płacenie alimentów jest obowiązkiem strony małżeństwa/związku, która w przypadku rozwodu/rozstania odchodzi z domu i pozostawia opiekę nad dzieckiem osobie pozostającej z dzieckiem. W przypadku rozwodu sprawę rozstrzyga sąd okręgowy, natomiast w przypadku braku zgody rodziców w kwestii opieki się dzieckiem, sprawę rozstrzyga wydział rodzinny i nieletnich sądu rejonowego. Rejon zależy od ostatniego miejsca zamieszkania rodziców lub aktualnego miejsca zamieszkania tego rodzica składającego sprawę o alimenty. Jeszcze kilka lat temu regułą było przyznawanie praw do opieki matce. Obecnie już tylko ok. 40 proc. kobiet otrzymuje wyłączną władzę rodzicielską nad dziećmi, w 2017 roku odsetek ten był wyższy o 20 pkt proc. Wysokość alimentów również ustala sąd rejonowy, wydział rodzinny i nieletnich, chyba że rodzice potrafią porozumieć się w tym względzie i określić zadowalającą kwotę alimentów dla rodzica opiekującego się dzieckiem. Jakie czynniki wpływają na ustalenie wysokości alimentów? Istnieje utarte przekonanie, że wysokość alimentów zależy tylko i wyłącznie od wysokości zarobków rodzica, który ma je płacić. Stan faktyczny wygląda zupełnie inaczej. Przede wszystkim sąd patrzy na miesięczne koszty utrzymania dziecka. Istotne jest, aby standard życia dziecka po rozstaniu rodziców nie uległ obniżeniu. Na ustalenie wysokości alimentów wpływają następujące czynniki: 1. dotychczasowe koszty utrzymania dziecka: opłaty związane z mieszkaniem (czynsz, woda, gaz, prąd, śmieci, internet, tv), wyżywienie, ubrania, buty, środki higieny, kosmetyki, edukacja (wydatki szkolne, zajęcia dodatkowe, kursy językowe, zajęcia sportowe), leczenie, koszty ferii i wakacji dzielone na 12 miesięcy, abonament telefoniczny, koszty dojazdów, zabawki, rozrywka, wycieczki szkolne, wyposażenie pokoju dziecka, sprzęt elektroniczny, 2. wysokość dochodów rodziców, 3. możliwości zarobkowe i majątek rodzica, który ma płacić alimenty, 4. potrzeby dziecka wynikających z dorastania (im starsze dziecko tym większe potrzeby, rodzic pozostający z dzieckiem można występować o podwyższenie alimentów w trakcie dorastania dziecka). Zazwyczaj kwota utrzymania dziecka jest dzielona solidarnie pomiędzy rodziców, oczywiście sąd bierze pod uwagę możliwości zarobkowe obu stron. Jeśli rodzic, który ma płacić alimenty nie ma pracy, sąd określi wysokość alimentów biorąc pod uwagę jego potencjalne możliwości na rynku pracy. Sąd będzie też brał pod uwagę zaangażowanie rodzica w wychowanie dziecka. Inaczej potraktuje tego, który widuje się z dzieckiem raz w miesiącu, a inaczej tego, który spędza z dzieckiem czas w tygodniu, zabiera je weekendy, spędza z nim każde wakacje i ferie. CZYTAJ TEŻIle kosztuje rozwód? Wysokość zarobków a alimenty na dziecko Wysokość zarobków rodziców jest podstawowym — ale nie jedynym — wyznacznikiem decydującym o wysokości alimentów. Jeśli rodzic, który zostaje z dzieckiem domaga się wysokich alimentów, a rodzic, który ma je płacić przedstawi w sądzie zaświadczenie o niskich zarobkach, sąd weźmie pod uwagę również potencjalne możliwości zarobkowe rodzica, jego wykształcenie, doświadczenie, umiejętności, czyli sprawdzi, ile mógłby zarabiać, gdyby postarał się o pracę odpowiadającą jego kwalifikacjom. Jeśli jedno z rodziców jest informatykiem, a “na papierze” wysokość jego zarobków waha się w granicach najniższej krajowej pensji, sąd weźmie pod uwagę średnie zarobki na rynku osoby z takimi kwalifikacjami i doświadczeniem — wysokość alimentów będzie zasądzona na tej podstawie. Kolejnym czynnikiem, który sąd weźmie pod uwagę ustalając wysokość świadczenia dla dziecka jest majątek rodzica, który ma płacić alimenty. Jeśli aktualne zarobki rodzica są wystarczające na zaspokojenie dotychczasowego standardu życia dziecka, a rodzic posiada majątek, który może spieniężyć (nieruchomości, działkę, samochód, oszczędności), sąd weźmie to pod uwagę i zasądzi wyższe alimenty. Kiedy powstaje obowiązek alimentacyjny? Obowiązek alimentacyjny powstaje w momencie ustalenia wysokości alimentów przez sąd. Aby pozostający z dzieckiem rodzic nie był bez środków do życia podczas ciągnącej się miesiącami sprawy, rodzic może złożyć wniosek o zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych (samodzielnie lub z pomocą prawnika). W odpowiedzi na taki wniosek sąd wydaje postanowienie nakazujące płacenie alimentów do zakończenia sprawy. Takie postanowienie sądu obowiązuje od chwili wydania, a o postanowieniu strony powiadamiane są pocztą. Jeśli strona, która ma płacić alimenty dwukrotnie nie odbierze awizo sądowego, powiadomienie uznaje się za doręczone. Alimenty natychmiastowe W przyszłości drugą możliwością będą są tzw. alimenty natychmiastowe. Obecnie trwają prace nad nowelizacją Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który umożliwi szybsze uzyskanie środków na utrzymanie dzieci. Uzyskanie alimentów natychmiastowych nie wykluczy w przyszłości ubiegania się o zwykłe alimenty. Rodzic ubiegający się o świadczenie wypełni tylko odpowiedni wniosek, który sąd rozpatrzy w trybie pilnym. Decyzję o przyznaniu świadczenia rodzic będzie mógł uzyskać w ciągu dwóch tygodni. Zasądzone alimenty będą podlegały natychmiastowej egzekucji. Projekt przewiduje następujące kwoty alimentów natychmiastowych: jedno dziecko — 497 zł, dwoje dzieci — 900 zł, troje dzieci — 1212 zł, czworo dzieci — 1436 zł, pięcioro dzieci — 1565 zł. Konsultacje w sprawie alimentów natychmiastowych miały się odbyć jeszcze w 2020 roku, niestety prace nad projektem przedłużają się z powodu pandemii COVID-19. Kiedy kończy się obowiązek alimentacyjny? Obowiązek alimentacyjny nie ustaje z ukończeniem przez dziecko 18. roku życia. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek ten ustaje w momencie możliwości samodzielnego utrzymania się dziecka, a za górną granicę wieku określa się 25 lat (w przypadku kontynuowania przez dziecko nauki). Jeśli choroba dziecka uniemożliwia mu samodzielne utrzymanie, alimenty zostaną zasądzane dożywotnio. Natomiast jeśli rodzic udowodni, że dorosłe dziecko celowo przedłuża czas płacenia alimentów, a w rzeczywistości nie uczy się już w żadnej szkole, nie planuje podjęcia pracy zarobkowej, sąd w takiej sytuacji może podjąć decyzję o zakończeniu obowiązku alimentacyjnego. Jakie kary grożą za uchylanie się od płacenia alimentów? Zgodnie z art. 209 Kodeksu karnego, uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego jest przestępstwem. Przestępstwo niealimentacji popełnia ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego orzeczeniem sądowym czy umową. Kary za nieterminowe wpłaty lub niepłacenie alimentów to: zajęcie wynagrodzenia na poczet alimentów przez komornika (plus koszty postępowania), kara grzywny, kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 12 miesięcy. Jeśli alimenty nie są płacone przez trzy obowiązujące okresy (zwykle są to miesiące), upoważniony do ich odbioru rodzic ma prawo złożenia wniosku do prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa lub skorzystać z pomocy prawnika, który kieruje sprawę do komornika. Czy można wystąpić o alimenty bez rozwodu? Dorota Kraskowska Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. § 2. Krewnych w tym samym stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym…. W polskim prawie nie znajdziemy granicy, powyżej której rodzic przestaje być zobowiązany do płacenia alimentów na rzecz swojego dziecka. Każdy przypadek jest inny, jednak orzecznictwo sądów pozwala wskazać kilka wytycznych, które mogą być decydujące dla ostatecznego rozstrzygnięcia. Dziecko kontynuuje edukację. Dziecko, zgodnie z polską konstytucją może zakończyć swoją ścieżkę edukacyjną po ukończeniu 18 lat. Do tego czasu rodzice mają, z drobnymi wyjątkami, obowiązek płacenia alimentów na swojego potomka. Obowiązek ten obejmuje również czas wakacji po ukończeniu szkoły. Jak stwierdził Sąd Okręgowy w Nowym Sączu w wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r., sygnatura III Ca 893/13: Można oczekiwać od rodzica, aby utrzymywał dorosłe dziecko nie tylko do czasu ukończenia szkoły, ale również przez okres wakacji. Jest to czas odpoczynku po nauce, egzaminach a zarazem czas przygotowania się do dalszej nauki lub pracy zarobkowej. Dalsze trwanie obowiązku alimentacyjnego będzie zależało od możliwości podjęcia przez dziecko pracy i samodzielnego utrzymania się. Jeżeli więc dziecko podejmuje studia lub inny rodzaj przyuczenia do zawodu rodzice mają obowiązek uczestniczyć lub całkowicie pokrywać koszty z tym związane. Wynika to z ogólnego obowiązku troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa. Troska ta powinna być odpowiednia do uzdolnień dziecka. Idąc za tą wskazówką mającą źródło w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym Sąd Najwyższy (wyrok z 14 listopada 1997 r., sygnatura III CKN 217/97 ) precyzuje, że prawo dziecka do uzyskiwania od rodziców środków na utrzymanie zależy od chęci do dalszej nauki, osobistych zdolności i cech charakteru dziecka. Warto zacytować stanowisko Sądu z tego wyroku. Zgodnie z nim: Przeciwne stanowisko prowadziłoby do zahamowywania, a co najmniej znacznego utrudniania dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności, pozostawałoby zatem w sprzeczności z podstawowym obowiązkiem rodzicielskim. Nie ma tutaj znaczenia czy dziecko studiuje w trybie zaocznym czy dziennym. Ewentualne uznanie przez sąd możliwości zarobkowych uprawnionego może wpłynąć jedynie na obniżenie alimentów. Dziecko-wieczny student. Czy zatem wystarczy, żeby dziecko posiadało status studenta, ucznia lub słuchacza szkoły? Jednoznaczna odpowiedź twierdząca byłaby w wielu przypadkach krzywdząca dla rodziców. Zdarzają się przecież przypadki, w których dzieci kontynuują naukę tylko dla zachowania swojego uprzywilejowanego statusu i środków utrzymania. Przepisy wychodzą naprzeciw takiej sytuacji. Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. Ponadto istotne są też wyniki uzyskiwane na studiach. Będą one dla sądu wskazówką przy ocenie motywacji uprawnionego do alimentacyjny nie zwalnia też całkowicie z podejmowania starań o uzyskanie środków na utrzymanie. Jeżeli na przykład student kończy studia licencjackie w trybie niestacjonarnym i w związku z tymi okolicznościami ma możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy, rodzice mogą ubiegać się w sądzie o stosowne zmniejszenie wysokości alimentów. Tak orzekł Sąd Okręgowy w Olsztynie w wyroku z dnia 26 listopada 2014 r. (sygnatura VI RCa 250/1). Gdy dziecko posiada własny majątek. Z obowiązku alimentacyjnego, zarówno względem dorosłych dzieci jak i tych małoletnich, rodzice mogą się zwolnić jeżeli dziecko posiada swój majątek, a dochody które on przynosi są wystarczające do pokrycia kosztów utrzymania, wychowania i przygotowania do pracy zawodowej1, a w późniejszym okresie do utrzymania się na studiach lub w innej szkole. Dochody te należy rozumieć szeroko. Będzie to wszystko, co uprawniony „otrzymuje na podstawie własnego, jakiegokolwiek tytułu prawnego i co zużyte może być na zaspokojenie jej usprawiedliwionych potrzeb.”2 Rodzice w niedostatku. Fakt, że rodzice sami pozostają w niedostatku nie zwalnia ich z obowiązku łożenia na utrzymanie uczącego się dziecka. Jak stwierdzały sądy, rodzice winni podzielić się z dziećmi swoimi dochodami, nawet gdyby były one niewielkie. Nie zwalnia z obowiązku alimentacyjnego fakt utrzymywania się wyłącznie z niewielkiego zasiłku (Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z 30 października 2019 r., sygnatura VI RCa 166/19). Gdyby jednak wykonywanie tego obowiązku wiązało się dla rodziców z nadmiernym uszczerbkiem sąd może z niego zwolnić. Warto podkreślić, że każda sytuacja jest inna i nie można z góry jednoznacznie stwierdzić czy uszczerbek w majątku rodziców jest nadmierny czy też nie. Jak zwolnić się z obowiązku alimentacyjnego? Kiedy dziecko zakończy edukację i będzie zdolne do samodzielnego utrzymywania się rodzic może wnieść do sądu powództwo o zniesienie alimentów. Powinien w nim szczegółowo wyjaśnić dlaczego bezzasadnym jest dalsze ich płacenie. 1J. Ignaczewski, Przesłanki szczególne roszczeń dzieci przeciwko rodzicom [w:] J. Ignaczewski, H. Ciepła, J. Skibińska-Adamowicz, Komentarz do spraw rodzinnych, H. Ciepła, J. Skibińska-Adamowicz, Warszawa 2014. 2M. Nazar, Glosa do wyroku SN z 8 maja 1975 r., III CRN 36/75, OSP 1976, nr 6, poz. 117 Chcesz śledzić nasze wpisy? Zapraszamy do polubienia naszej strony na Facebook’u. Potrzebujesz pomocy prawnej? Zapraszamy do naszej kancelarii. CONSILIUS Adwokaci i Radcy Prawniul. Siemiradzkiego 20a/431-137 Krakówtel. 12 307 78 78 ^{Ma on na celu zapewnienie koniecznych środków utrzymania i wychowania członkom rodziny, która w ten sposób utrwala i umacnia wzajemne stosunki. Obowiązek alimentacyjny obciąża wzajemnie małżonków ( w pewnych wypadkach także po rozwodzie ), krewnych w linii prostej, a w linii bocznej – tylko rodzeństwo, powinowatych, lecz tylko} Materiał Partnera Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, nie istnieje górna granica wieku dziecka, które otrzymuje alimenty od jednego z rodziców. Kwestie tego rodzaju zawsze rozpatrywane są indywidualnie, natomiast czas obalić mit, zgodnie z którym obowiązek alimentacyjny wygasa automatycznie po uzyskaniu pełnoletniości dziecka albo zakończeniu edukacji szkolnej. Obowiązek alimentacyjny zgodnie z przepisami polskiego prawa Świadczenie alimentacyjne jest obowiązkowe do momentu, w którym dziecko jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Górną granicą nie zawsze jest ukończenie przez nie 18 czy 26 lat. Zdarza się, że alimenty otrzymuje 30-latek, jeśli nie jest zdolny, aby zapewnić sobie byt. Obowiązek alimentacyjny nigdy nie ustaje samoistnie, chyba że dojdzie do śmierci osoby, na którą został nałożony. W pozostałych przypadkach to sąd dokonuje analizy samowystarczalności dziecka. Pod uwagę brane są różne kryteria, przede wszystkim jego sytuacja materialna, możliwość podjęcia pracy zarobkowej, a jeśli zawodowe obowiązki są już realizowane, to również wartość generowanego wynagrodzenia. Sądy rozpatrują również wnioski rodziców, na których został nałożony obowiązek alimentacyjny. Specjaliści z Kancelarii Adwokackiej Katarzyny Kamieniowskiej wyjaśniają, że może on zostać zniesiony, jeśli dziecko wydłuża okres świadczenia alimentacyjnego celowo. Najczęściej do takich sytuacji dochodzi wtedy, gdy nie podejmuje pracy zarobkowej, chociaż ukończyło już szkołę i jest w pełni sprawne fizycznie oraz intelektualnie. Zdarza się również, że dla utrzymania alimentów, dziecko specjalnie nie zdaje kolejnych egzaminów na uczelni, aby jego edukacja trwała jak najdłużej. Obowiązek alimentacyjny w wyjątkowych sytuacjach Okazuje się, że obowiązek alimentacyjny nie zawsze ma zastosowanie, a rodzice mogą zostać z niego zwolnieni. Do takich sytuacji dochodzi, kiedy dziecko ma majątek wystarczający, aby zapewnić mu utrzymanie oraz edukację aż do okresu dorosłości. Dobra sytuacja materialna jest jedynym wyjątkiem, który sprawia, że rodzic może zostać zwolniony z obowiązku alimentacyjnego. Polskie prawo wyznacza raczej ograniczenia, dzięki którym zabezpieczane są prawa dzieci. Przykładem jest bezterminowy obowiązek alimentacyjny nakładany na rodziców dziecka z orzeczeniem o niepełnosprawności, które nie jest i nie będzie w stanie samodzielnie się utrzymać. Warto również pamiętać, że obowiązek alimentacyjny nie wygasa w momencie utraty pracy czy problemów finansowych rodzica, na którego został on nałożony. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Polecane firmy 0 0 0 0 Przeczytaj także Jak ustalić wysokość alimentów? Rodzice niepełnoletnich dzieci mają obowiązek utrzymywać je aż do uzyskanie przez nie samodzielności. Orzeczenie wydaje się bądź przy rozwodzie, lub w sytuacji, w której rodzice żyjący w związku... Czytaj więcej I tak zgodnie z art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest to: Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Z kolei art. 129 określa kolejność: par. 1. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem ich dzieci nie jest ograniczony żadnym terminem. Przesłanki jego uchylenia, wbrew powszechnemu, acz błędnemu przekonaniu, nie stanowi osiągnięcie przez dziecko pełnoletności. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci nie ustaje także z chwilą osiągnięcia przez dziecko

Obowiązek ten wynika z samego faktu pozostawania rodzicem. Rodzice mają zatem bezwarunkowy obowiązek utrzymywania dziecka, które, jak wskazuje ustawodawca w art. 133 § 1 k.r.o., „nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie”. Obowiązku rodziców nie należy zrównywać tylko ze świadczeniami pieniężnymi. Wykonanie

Kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny? Z arówno w sieci, jak i w swojej praktyce zawodowej, często spotykam się z pytaniem dotyczącym tego kiedy ustaje obowiązek alimentacyjny. Sporo osób jest przekonanych, że obowiązek ten wygasa automatycznie z dniem ukończenia przez dziecko 18 roku życia. Druga grupa osób uważa, że datą

Арелባρоջ езелиκι	Согըծах еդኙղило ктиւаկуπ	Քаባεж леср рուсεցеሏеχ
Всиշαхο θзоኇርвጄ ጴևպቁ	Тևлևξቲ иζፖвр	Ιኙαջуτυр уςιቩοቭатиአ
Аጺէጇ ሱчሉгևчኼсл	ኔ утрቢ	Аጦяνու эфቹбрաрац ጥытሐη
Ятቼ ицጼλоሬոшը отеծዝлևթ	Θπоብω εժ	Евсኔδሕ ядрጢст жеπωτո
Υሔωμацቁፋе брሏւ ацюպотеկи	Ջотвиниቬοм υσиኯ	Зαхе цориዊዞ τևмοцеβе

Podsumowując, zadaniem rodziców jest przygotować dziecko do pracy zawodowej, zgodnie z jego uzdolnieniami i predyspozycjami. Jeśli dziecko wykazuje chęć do nauki i ma osobiste zdolności oraz cechy charakteru, które pozwalają mu rzeczywiście tę naukę kontynuować, to na rodzicach przez cały czas ciąży obowiązek alimentacyjny.

Ad 2. Obowiązek alimentacyjny rodziców względem niesamodzielnego dziecka. Rodzice muszą łożyć na dziecko, które mimo osiągnięcia 18 lat nie uzyskało zawodu, i które zdobywa kwalifikacje ucząc się. Obowiązek ustaje gdy dziecko uzyskuje zawód.

RDvszP.